kask sparingowy – posiada obudowę policzków, głowy, uszu i brody. Nie ma jednak osłony na nos. Skutecznie chroni głowę, ale pozwala na przyjmowanie ciosów w twarz.

kask bokserski turniejowy – to model całkowicie odkryty. Wyłącznie głowa pozostaje obudowana, zaś policzki, broda i nos są odsłonięte.

kask z kratą – stanowi połączenie kasków sparingowych z metalową kratą umieszczoną przed twarzą. Zabezpiecza twarz przed uderzeniami, ale niestety minimalizuje widoczność.

kask z maską – rzadko używany w boksie, ma przezroczystą, plastikową maskę z otworami zamiast kraty.

kask bokserski z osłoną nosa – ten model jest wyposażony w pas amortyzującego materiału znajdującego się w okolicach nosa. Zapinany pod brodą.

kask z ochroną nosa i szczęki – zabezpiecza przed urazem niemal całą głowę i jest podobny do motocyklowych kasków tworzonych z pianki.

Odpowiednia warstwa wewnętrzna – dzięki niej trenująca osoba nie odczuwa pełnej siły uderzeń i wstrząsów. Wypełnienie zazwyczaj jest żelowe, piankowe bądź składające się z kilku warstw wykonanych z zaawansowanych i opatentowanych technologii. Aby lepiej zabezpieczyć głowę, warto zdecydować się na warstwę żelową lub składającą się z wielu warstw. Chronią one efektywniej od pianki.

Właściwa widoczność – odpowiednio dobrany kask to taki, który ma duże otwory przy oczach gwarantujące jak najlepszą widoczność. Jednocześnie model powinien chronić nos i oczodoły.

Odpowiednie mocowanie – ważne jest także zastosowanie właściwych rodzajów mocowania, dzięki którym kask nie uwiera, a zarazem się nie przesuwa. Wiele kasków produkuje się jako modele uniwersalne – nie oznacza to jednak, że nie należy ich dopasować do własnej głowy i zdecydować się na odpowiednie mocowanie w formie rzepów czy sznurków.

Higiena – kask bokserski powinien również zapewniać podczas treningów i walk jak najlepszą wentylację. Dlatego powinien być wyposażony w wentylujące panele i komfortowe wyściółki, dzięki którym trenującej osobie niestraszny jest pot pojawiający się podczas zaciekłych spotkań z rywalami.